اطلاعاتی که قرار است مطالعه کنیم
ارتودنسی یکی از تخصص های دندانپزشکی است که برای پیشگیری، تشخیص و درمان ناهنجاری های فک و دندان به کار می رود. ارتودنسی با روش های درمانی ثابت یا متحرک انجام می شود. اگر ارتودنسی در بازه سنی ۸ الی ۱۲ سالگی انجام شود بهتر است؛ زیرا در این بازه زمانی به دلیل اینکه دندان های دائمی و استخوان های فک در حال حرکت هستند، ارتودنسی بهتر می تواند باعث هدایت دندان ها و اصلاح و رشد فک شود.
ارتودنسی در سنین بالاتر نیز می تواند انجام شود و به طور کلی سن در ارتودنسی اهمیت کمتری دارد؛ بنابراین ارتودنسی بزرگسالان یکی از روش های درمان ناهنجاری های دندانی و فکی به شمار می رود. اگر بیمار لثه سالمی داشته باشد، می تواند تحت درمان قرار بگیرد. مرتب کردن دندان ها در این محدوده سنی بیشتر قابل انجام است و تغییرات فکی نیاز به جراحی فک دارند.
مراحل انجام ارتودنسی بزرگسالان عبارتند از:
ارتودنتیست برای برطرف کردن مشکلات دندانی و فک روی اهداف ذکر شده در متن زیر تمرکز دارد تا بتواند باعث بهبود ظاهر دندان ها و سلامت آنها شود:
به منظور از بین بردن ناهنجاری های فک و دندان، ابزارهایی برای درمان به کار می روند که به توضیح ویژگی های آنها می پردازیم.
در ارتودنسی فلزی براکت ها به بخش جلویی دندان ها چسبانده می شوند. سیم ها نیز با کمک کش های ارتودنسی از داخل براکت ها عبور می کنند و به باندها متصل می شوند. با محکم شدن سیم ها، دندان ها تحت فشار قرار می گیرند و با گذشت زمان به هماهنگی کامل دست می یابند.
در ارتودنسی سرامیکی از براکت های سرامیکی یا پلاستیکی و سیم های ارتودنسی به رنگ نقره ای یا یخی استفاده می شود که نسبت به ارتودنسی اینویزیلاین دندان ها را سریع تر حرکت می دهد.
براکت های سرامیکی نسبت به براکت های فلزی بیشتر در معرض شکنندگی، ترک خوردن و لکه پذیری قرار دارند.
ارتودنسی زبانی همانند ارتودنسی فلزی است، اما در این روش سیم ها و براکت ها در داخل دهان قرار می گیرند که ممکن است در ابتدا استفاده از آن کمی ناراحت کننده باشد.
درمان در «ارتودنسی دیمون» یا «ارتودنسی سریع» نسبت به ارتودنسی فلزی می تواند سریع تر انجام شود. در این سیستم به دلیل مکانیسم خودکاری که وجود دارد سیم ها به براکت ها متصل می شوند؛ بنابراین کیفیت کار بالاتر است و وزن آن سبک تر از ارتودنسی فلزی است.
این روش چند شیوه درمانی دیگر نیز دارد، مانند اینکه نیاز بیمار به ویزیت کمتر می شود؛ همچنین در این روش معمولاً نیازی به کشیدن دندان ها نیست.
الاینرهای متحرک جایگزینی برای براکت ها هستند که این الاینرها باید ۲۲ساعت در شبانه روز مورد استفاده قرار بگیرند و بیمار در هنگام غذا خوردن و مسواک زدن باید آنها را از دهان خارج کند.
این الاینرها نامرئی هستند و کسی متوجه وجود آنها در دهان شما نخواهد شد. هر ست باید به مدت دو هفته مورد استفاده قرار بگیرد؛ سپس یک ست جایگزین ست قبلی می شود. ست ها می توانند تا زمان مرتب شدن دندان ها مورد استفاده قرار بگیرند.
پس از پایان پروسه درمان با ارتودنسی، نگه دارنده مورد استفاده قرار می گیرند؛ زیرا احتمال برگشت ارتودنسی وجود دارد. نگه دارنده می توانند ثابت یا متحرک باشند.
نگه دارنده ثابت ارتودنسی به شکل سیم مخصوصی است که به پشت دندان های جلویی می چسبد. از مزایای آن می توان به حفظ صد در صدی نتایج ارتودنسی و کاهش مشکلاتی مانند شکستن و گم شدن اشاره کرد.
«ریتینر هاولی» از آکریلیک و فلز تشکیل شده است. آکریلیک به سقف دهان می چسبد و سیم نیز دندان های قدامی را در بر می گیرد. این سیستم قابل تنظیم کردن است و ارتودنتیست می تواند بعد از ارتودنسی آن را سفت کند.
نوع دیگری از نگه دارنده متحرک وجود دارد که «ریتینر شفاف» نامیده می شود. این نگه دارنده روی دندان ها قرار می گیرد و مشابه ارتودنسی اینویزیلاین به نظر می رسد. این پلاک ها را باید در صورت آسیب دیدن تعویض کرد.
اگر می خواهید از ارتودنسی خود به خوبی مراقبت کنید، به نکات زیر توجه کنید.
بیشتر بخوانید :
داشتن دندان های سالم اعتماد به نفس شما را بهبود می بخشد. زمانی که دندان های شما سالم و سفید باشند، راحت تر می توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. شما هم چنین با اعتماد به نفس بیشتر در هنگام صحبت و در اجتماع صحبت می کنید، زیرا می دانید که لبخند چشم گیری دارید.