عفونت دندان یکی از مشکلات شایع دندانپزشکی است که می تواند به درد شدید و مشکلات جدی در سلامت دهان و دندان منجر شود. این بیماری معمولاً ناشی از باکتری ها هستند و ممکن است در نواحی مختلف دهان از جمله دندان ها، لثه ها و بافت های اطراف آن ها ایجاد شوند. در این مقاله، به بررسی علل عفونت، نشانه ها، روش های تشخیص، درمان و پیشگیری از آن می پردازیم.
اطلاعاتی که قرار است مطالعه کنیم
عفونت یکی از عارضه های دندانی که در اثر تجمع باکتری ها، چرک در اطراف ریشه دندان و لثه ایجاد می شوند می توانند به دلایل زیر بروز کند:
پوسیدگی دندان، که به آن کرم خوردگی دندان نیز گفته می شود، یکی از علل اصلی عفونت های دندانی است. این وضعیت زمانی ایجاد می شود که باکتری ها در دهان قندها را تجزیه کرده و اسید تولید کنند که مینای دندان را تحلیل می برد و باعث ایجاد حفره در دندان می شود.
باکتری های خاصی مانند استرپتوکوکوس موتانس مسئول پوسیدگی دندان هستند. علاوه بر این تجمع پلاک های دندانی باعث ایجاد محیطی مناسب برای رشد باکتری ها و پوسیدگی دندان می شود.
پریودنتیت از بیماری های لثه، که به التهاب آنها اشاره دارد، می تواند به تحلیل بافت های اطراف دندان و دندان های از دست رفته منجر شود. التهاب لثه ها به تدریج به بافت های عمقی تر گسترش می یابد.
آبسه یک تجمع چرک در بافت های اطراف دندان است که معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی است. چرکی شدن پالپ دندان (مغز دندان) می تواند به آبسه دندانی منجر شود. علاوه بر این پوسیدگی می تواند به عفونت ریشه و ایجاد آبسه منجر شود.
جراحت های دندانی، مانند ترک یا شکستگی دندان، می توانند به ورود باکتری ها و ایجاد چرک عفونی منجر شوند. ترک های عمیق در دندان و شکستگی آن می توانند به ورود باکتری ها کمک کنند.
پروتزهای دندانی مانند روکش ها و بریج ها در صورت مراقبت نادرست در ایجاد مشکلات دندانی مختلف نقش دارند. به عنوان مثال نصب نادرست پروتزها می تواند باعث تجمع پلاک و باکتری ها زیر پروتزها و ایجاد عفونت منجر شود.
✅ بیشتر بخوانید: هزینه روکش دندان در سال 1403
شناسایی نشانه های عفونت برای درمان به موقع و جلوگیری از مشکلات جدی بسیار مهم است. این علائم شامل موارد زیر هستند:
تشخیص دقیق عفونت برای انتخاب درمان مناسب بسیار اهمیت دارد. مراحل تشخیص عبارتند از معاینه بالینی، تصویربرداری، آزمایش های میکروبیولوژیکی هستند.
درمان عفونت باید به طور دقیق و بر اساس علت عفونت انجام شود. روش های درمان شامل موارد زیر است:
دارو برای مقابله با عفونت و کاهش التهاب مورد استفاده قرار می گیرد. آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود و نوع آنتی بیوتیک بر اساس نتایج آزمایش های میکروبیولوژیکی انتخاب می شود. مسکن های درد نیز برای کاهش ناراحتی و درد مصرف می شوند.
در برخی موارد، جراحی برای پاکسازی عفونت و ترمیم بافت های آسیب دیده ضروری است. جراحی کانال ریشه برای پاکسازی عفونت و جراحی آبسه برای تخلیه آبسه و پاک سازی بافت های ملتهب به کار می روند.
رعایت بهداشت دهان و دندان برای پیشگیری از عفونت های مجدد و حفظ سلامت دندان ها ضروری است. مسواک زدن و استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم برای نظارت بر وضعیت دندان ها و لثه ها توصیه می شود.
در صورتی که عفونت به مشکلات پروتزها مرتبط باشد باید آن ها را تنظیم یا تعویض کرد. تنظیم یا تعویض پروتزها برای جلوگیری از تجمع پلاک و عفونت و بررسی نصب آن ها برای پیشگیری از مشکلات جدی الزامی است.
پیشگیری از عفونت دندان می تواند به حفظ سلامت دندان ها و جلوگیری از مشکلات جدی کمک کند. اقدامات پیشگیرانه شامل موارد زیر هستند:
شستشو با آب نمک گرم می تواند به کاهش التهاب و تسکین موقت درد کمک کند. این کار همچنین در تمیز کردن ناحیه عفونت و کاهش بوی بد دهان موثر است.
استفاده از کمپرس گرم یا سرد بر روی ناحیه مبتلا می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. کمپرس گرم معمولاً برای تسکین درد و کمپرس سرد برای کاهش تورم مفید است.
عفونت دندان می تواند به دلایل مختلفی از جمله پوسیدگی، مشکات لثه، آبسه، جراحت ها و مشکلات پروتز دندانی ایجاد شود. نشانه های عفونت شامل درد، التهاب، خونریزی، حرکت دندان و بوی بد دهان است. تشخیص دقیق شامل معاینه بالینی، تصویربرداری دندانی و آزمایش های میکروبیولوژیکی است.
درمان عفونت شامل داروهای ضدعفونی کننده، جراحی و بهبود بهداشت دهان است. پیشگیری از این عارضه شامل رعایت بهداشت دهان، بازدیدهای منظم از دندانپزشک، انتخاب مواد بهداشتی مناسب و مدیریت بیماری های زمینه ای است. با رعایت این نکات، می توان از مشکلات مرتبط با عفونت جلوگیری کرده و به حفظ سلامت دندان ها و دهان کمک کرد.
داشتن دندان های سالم اعتماد به نفس شما را بهبود می بخشد. زمانی که دندان های شما سالم و سفید باشند، راحت تر می توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. شما هم چنین با اعتماد به نفس بیشتر در هنگام صحبت و در اجتماع صحبت می کنید، زیرا می دانید که لبخند چشم گیری دارید.