آیا امکان دارد ارتودنسی عوارض داشته باشد؟

ارتودنسی از ترکیب دو کلمه «ارتو» به معنی راست و «ادوس» به معنی دندان تشکیل شده است. هدف از ارتودنسی اصلاح و درمان ناهنجاری ها فک و دندان یا به عبارتی عدم جفت شدن مناسب دندان های فک بالا و پایین و اصلاح طرح لبخند بیمار است.

نامنظم بودن دندان ها می تواند باعث ناراحتی های گوارشی، مشکلات گفتاری و جویدن، لب پر شدن دندان ها و دیگر آسیب های دندانی شود. حال می خواهیم بدانیم علاوه بر فوابد ارتودنسی، آیا ارتودنسی عوارض معایبی دارد یا خیر؟ تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

آیا ارتودنسی عوارض و معایبی دارد؟

در پاسخ به این سوال می توان گفت که ارتودنسی به خودی خود هیچگونه عوارض و معایبی برای بیمار ندارد و عارضه زمانی دیده می شود که بیمار در بهداشت دهان و دندان خود سهل انگاری کند و به توصیه های پیشنهادی ارتودنتیست خود عمل نکند که در این صورت مشکلاتی که در متن زیر بر می شماریم برای بیمار ممکن است رخ بدهد.

• پوسیدگی دندان و بیماری های لثه:

اگر بهداشت دهان و دندان به خوبی توسط بیمار رعایت نشود، امکان گیر کردن مواد غذایی در بین بریس ها وجود دارد که این امر می تواند زمینه ساز رشد جرم و باکتری ها دهانی شده و موجب تحلیل لثه و پوسیدگی دندان ها شود.

در صورت بروز بیماری پریودنتال درمان با ارتودنسی مشکل تر خواهد شد زیرا این مشکل منجر به کاهش حرکت دندان ها می شود؛ همچنین موجب تأخیر یا مشکل در روند درمانی خواهد شد.

• برگشت پذیر بودن ارتودنسی:

اگر در انتخاب ارتودنتیست خود دقت بیشتری به خرج بدهید، او با انتخاب بهترین روش درمانی مانع از برگشت پذیر بودن ارتودنسی خواهد شد.

ارتودنتیست ها بعد از پایان درمان با ارتودنسی برای تثبیت نتیجه درمان، استفاده از نگه دارنده ثابت یا موقت را به بیمار پیشنهاد می کنند.

• ایجاد خراش و زخم:

بریس ها ممکن است در دهان زخم یا اسکار ایجاد کنند، اما اگر به بریس ها دست نزنید و به خوبی از آنها مراقبت کنید، امکان آسیب به جدار داخلی دهان وجود ندارد.

بیمار در صورت بروز چنین مشکلی برای کاهش درد می تواند از موادی مانند موم ارتودنسی یا مقداری بی حس کننده موضعی استفاده کند.

• تحریک لب و گونه:

بخش هایی از بریس ممکن است باعث تحریک بافت نرم لثه و گونه شوند یا لب ها در فصل زمستان ممکن است دچار خشکی شوند. شما می توانید از بالم لب یا وازلین برای کاهش خشکی لب استفاده کنید.

• کوتاه شدن طول ریشه دندان:

بیمارانی که ناهنجاری های دندانی خود را درمان می کنند، ممکن است در حدود ۳ الی ۵ درصد دچار کوتاه شدن طول ریشه شوند. این مشکل برای بیمارانی که سابقه شکستگی و ضربه دهان و آسم دارند ممکن است بیشتر رخ بدهد.

البته یک ارتودنتیست با تجربه که از زمان بندی درست حرکت دادن دندان ها در ارتودنسی آگاهی دارد، امکان ایجاد چنین مشکلی را به صفر خواهد رساند.

• احساس درد و ناراحتی:

بعد از نصب دستگاه های ارتودنسی یا تنظیم آنها ممکن است دچار درد شوید که این درد موقتی است و به دلیل فشاری که به دندان ها برای جابه جایی اعمال می شود رخ می دهد. شما بعد از مدتی به وجود بریس ها در دهان خود عادت خواهید کرد. برای کاهش درد می توانید از یک مسکن ساده استفاده نمایید.

• واکنش آلرژیک:

این مشکل در موارد نادری ممکن است رخ بدهد. در این حالت بعضی بیماران ممکن است به جنس به کار رفته در بریس و سیم های ارتودنسی واکنش آلرژیک نشان دهند.

بهتر است قبل از انجام ارتودنسی اگر نسبت به بعضی موادها واکنش آلرژیک دارید، ارتودنتیست خود را از آن آگاه سازید تا او از فلزات یا جنس های دیگری که واکنش آلرژیک ندارند برای شما استفاده کند.

• تغییر چهره بیمار:

دستگاه های ارتودنسی فلزی می توانند باعث تغییر چهره افراد شود. اگر این تغییر را دوست ندارید، می توانید از روش هایی مانند ارتودنسی اینویزیلاین، ارتودنسی سرامیکی و ارتودنسی لینگوال استفاده نمایید.

اما بهتر است نوع روش درمانی را برای جلوگیری از بروز عوارض ارتودنسی، به ارتودنتیست خود واگذار کنید تا به نتیجه دلخواه خود دست یابید.

• خطای ارتودنتیست:

بیشتر مشکلاتی که ممکن است در حین درمان به وجود بیایید می تواند ناشی از عدم مهارت و تجربه ارتودنتیست باشد. پس در هنگام انتخاب ارتودنتیست خود بسیار دقت داشته باشید تا از عوارضی مانند کشیدن نادرست دندان ها، مشکلات مربوط به فک، بیماری های لثه و …  که ممکن است پیش آیند بتوانید پیشگیری نمایید.

• بیرون زدن سیم:

این امکان وجود دارد که سیم های ارتودنسی از جای خود خارج شوند. اگر به ارتودنتیست خود دسترسی ندارید می توانید با استفاده از ناخن گیر سیم بیرون زده را ببرید و با قرار دادن دستمال کاغذی در نواحی سیم از بلعیدن تکه های سیم جلوگیری کنید.

• حرکات غیر طبیعی دندان ها:

ممکن است حرکات غیر طبیعی دندان ها باعث شکسته شدن براکت ها یا خارج شدن آنها از مسیر خود بشود. این وضعیت زمانی پیش می آید که نیروی اعمال شده زیاد و مسیر آنها نادرست باشد یا اینکه سیم ها خم و شکسته شده باشند؛ در این صورت باید در سریع ترین زمان ممکن نزد ارتودنتیست خود بروید.

• بیرون آمدن لیگاچورها:

لیگاچورها کش های ارتودنسی هستند که برای متصل کردن سیم های ارتودنسی به براکت ها به کار می روند. در صورت بیرون آمدن لیگاچورها می توانید آنها را با کمک موچین استریل به جای قبلی خود برگردانید اما در صورت پاره شدن یا بیرون آمدن لیگاچور احتمال اینکه بقیه لیگاچورها دچار این مشکل شوند وجود دارد؛ در این صورت باید به ارتودنتیست خود مراجعه کنید.

طول دوره درمان

درمان ارتودنسی می تواند ۱۸ الی ۲۴ ماه  طول بکشد، اما گاهی بعضی مشکلات باعث طولانی تر شدن دوره درمانی خواهند شد که عبارتند از:

• عدم همکاری مناسب بیمار با ارتودنتیست خود
• ملاحظه کاری ارتودنتیست در طرح درمان
• وجود بیماری های زمینه ای در بیمار

این عوامل ذکر شده ممکن است در کیفیت درمان تأثیر منفی بگذارند.

جرم گیری دندان

اگر بهداشت دهان و دندان به خوبی رعایت نشود، ممکن است نواحی اطراف بریس ها دچار جرم شوند که ارتودنتیست می تواند با جرم گیری کردن دندان ها بعد از برداشتن بریس ها از روی دندان ها این مشکل را برطرف کند.