ارتودنسی تیکه ای

اگر می خواهید که در مورد ارتودنسی تیکه ای بیشتر بدانید، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

ارتودنسی تیکه ای

شامل اصلاح مشکلات رایجی که در دندانهای برخی از افراد وجود دارد و با استفاده از دستگاه های ارتودنسی (مانند بریس های فلزی و شفاف)باید بر طرف شود. کار بریس ها در ارتودنسی شامل ترازبندی صحیح دندان ها، دندان های شلوغ یا دندانهایی که دارای فاصله زیادی از همدیگر هستند، دندانهایی که دچار بیرون زدگی هستند، دندان های اضافی یا دندانهای که کشیده شده اند و جای آنها خالی است و کسانی که دارای انحراف فک هستند و کسانی که دارای مشکلات گاز گرفتن می باشند.

مشکلات به دندانها همچنین می تواند در اثر حوادث (مانند شکستگی فک)، مکش طولانی مدت انگشت شست یا مکیدن پستانک در کودکان بزرگتر، از دست دادن دندان ها، کودکانی که دندانهای خود را زودرس یا دیررس از دست داده اند، تومورهای دهان، بیماری های دندانی ایجاد شود.

متخصص ارتودنسی با سایر متخصصان مانند جراحان فک و صورت، استاندارد ساز پروتزها، پریودنتیست ها همکاری نزدیکی دارد تا رویکردی جامع و یکپارچه در درمان دندان شما انجام دهد.

ارتودنسی شامل استفاده از وسائل ثابت و متحرک است. دستگاه های متحرک بریس هایی هستند که به دندان ها متصل هستند. دستگاه ها قابل جابجایی هستند و می توانند توسط بیمار قرار داده و برداشته شوند. از این دستگاه ها می توان برای موارد زیر استفاده کرد:

•  اصلاح بی نظمی های نیش
•  روزنه های ناخوشایند که در دندانهای شما وجود دارد
•  دستیابی به تراز مناسب بین دندانها و لبها
• ارتودنسی

ارتودنسی شفاف

ارتودنسی تیکه ای

در واقع  ارتودنسی نامرئی از اواخر دهه 1990 شناخته شده است و از آن زمان به بعد زمینه و محبوبیت این نوع ارتودنسی در بین مردم افزایش یافته است. علاوه بر این، می توان گفت که انواع مختلف درمان ها را می توان با بریس های نامرئی انجام داد. بریس های نامرئی را می توان به دو گروه تقسیم کرد. بریسهای ثابت که بر روی زبان پشت داندانها بسته میشود، به عبارتی بریس های زبانی نامیده می شوند.

بریس های نامرئی

ارتودنسی تیکه ای

این نوع بریس های جدید برای اولین بار در سال 2005 درست شدند که تا به امروز به محبوب ترین بریس های زبانی در اروپا و ایالات متحده تبدیل شده است. و در مقایسه با مهاربندهای قبلی، این یکی بسیار کوچکتر است و از نظر دقت از آن پیشی می گیرد. بیمار راحتتر به آن عادت می کند. بنابراین این دستگاه به صورت جداگانه برنامه ریزی و تولید شده و در آلمان ساخته میشود.  این نوع بریس ها کاملاً سفارشی ساخته میشود و برای نیازهای بیمار و تجویز پزشکان برنامه ریزی شده است. تولید و ساخت این نوع بریس ها تقریباً 6 ماه طول می کشد. در طی دوره درمان بیماران باید هر 4-6 هفته آنها رو تعویض کنند.

درمان ارتودنسی شامل سه مرحله است:

• نصب اولیه ارتودنسی
• تنظیمات دوره ای
• پوشیدن مهاربندهای ثابت پس از برداشتن بریس های ارتودنسی

قرار دادن دستگاه ارتودنسی ثابت معمولاً شامل مراحل زیر می باشد:

قرار دادن بریس

بریسها به سطوح خارجی پرمولرها و دندانهای جلویی متصل می شوند. بعضی اوقات این بریس ها به پشت دندان ها متصل می شوند، از دید همه پنهان هستند، اما دستیابی به آنها کمی دشوارتر است.
بریس های ارتودنسی می توانند از جنس استنلس استیل، تیتانیوم، پلی کربنات یا پرسلن ساخته شوند و یا دارای پایه پلی کربنات باشند و براکت ها نیز از نوع سرامیکی هستند.
براکت های فلزی مدرن از براکت های قدیمی کوچکتر و برجسته ترند. بریس های سرامیکی معمولاً شفاف یا به رنگ دندان هستند و در مقایسه با بریس های فلزی از برجستگی کمتری برخوردار هستند.

لوله باکال

این نوع لوله دندانهای ساینده را از هر طرف احاطه میکند. بندها از فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم ساخته شده اند. لوله باکال، متصل به آخرین دندان آسیاب ، انتهای سیم قوس رسانا را در جای خود نگه می دارد. 

سیم انعطاف پذیر (سیم قوس) نواری

یک نوع سیم است که تمام براکت ها و رباط ها را به یکدیگر متصل کرده و حرکت دندان ها را کنترل می کند. این روزها این سیمها از آلیاژهای مس ، نیکل و تیتانیوم ساخته شده اند که مشخصه آنها درجه کشش بالایی است و آلیاژی با فرم هستند که باعث انعطاف پذیری آنها از فولاد ضد زنگ می شود. و از آنجا که هزینه این سیمها بیشتر است ، معمولاً اصلاح کمتری لازم دارند.

لوازم جانبی مختلفی

لوازم جانبی که علاوه بر اجزای ثابت به رفع موقعیت دندان کمک می کنند. نوارهای لاستیکی کوچک (نوارهای الاستیک) که سیم قوس را در براکت ها محکم می کند.
از نوارهای لاستیکی بزرگ نیز ممکن است برای کمک به حرکت دندان استفاده شود.از یک تثبیت کنند می توان برای تثبیت دندان ها یا حرکت دادن آنها به موقعیت صحیح استفاده کرد.

دستگاه های ارتودنسی شفاف قابل جابجایی

ارتودنسی تیکه ای

به جای استفاده از بریس های ثابت ، افراد خاصی که فقط به اصلاحات جزئی نیاز دارند ممکن است از دستگاه های ارتودنسی متحرک اختصاصی به نام دستگاه های ارتودنسی شفاف یا ارتودنسی پنهان بهره مند شوند.
و دستگاه ارتودنسی شفاف برای مدت زمان دو هفته و در صورت امکان تقریباً 24 ساعت در روز – بجز هنگام غذا خوردن یا مسواک زدن یا نخ دندان – استفاده می شود تا اینکه با ارتودنسی شفاف دیگری جایگزین شود.
هنگام نوشیدن مایعاتی که می توانند دستگاه را لکه دار کنند ، مانند قهوه یا چای ، باید ارتودنسی شفاف نیز برداشته شود.

تنظیمات دوره ای

پس از نصب ارتودنسی ثابت بر روی دندان ها، ارتودنتیست ممکن است به صورت دوره ای تنظیماتی را بر روی بریس ها انجام دهد، چه با باریک کردن یا خم کردن سیم های اتصال.
پزشک فشار ملایمی بر روی دندان ها وارد می کند و آنها را به تدریج به موقعیت های جدید منتقل می کند. فک از طریق تجزیه استخوان که مانع تحرک دندان می شود و تشکیل استخوان جدید در پشت آن دندان، به فشار پاسخ می دهد. گاه به گاه ممکن است متخصص ارتودنسی از فشار بین فک بالا و پایین برای تحریک تراز درست استفاده کند. این عمل اغلب با نوارهای الاستیک کشیده شده بین دندانهای مقابل انجام می شود.

پس این وضعیت ممکن است به مدت یک یا دو روز پس از تنظیم کمی درد در دندان ها و فک احساس کنید. این احساس معمولاً با مسکن بدون نسخه پزشک تسکین می یابد. اگر ناراحتی شما شدید است باید با یک متخصص ارتودنسی صحبت کنید.

دستگاه های تثبیت کننده

پس از برداشتن ارتودنسی، لازم است دندان های تازه صاف شده را برای مدتی (دوره استفاده از بریس ها) تثبیت کنید ، تا از بازگشت آنها به موقعیت اصلی خود جلوگیری شود.
این کار معمولاً با استفاده از نگهدارنده ها انجام می شود که دستگاهای سفارشی هستند و معمولاً از سیم های پلاستیکی و فلزی تشکیل شده است که به ثابت ماندن دندان ها کمک می کند. این اتصال دهنده معمولاً قابل جابجایی است اما ممکن است نصب شود. یا ممکن است از دستگاهی استفاده شود که قطعات ثابت و متحرک را با هم ترکیب می کند.

نتایج

اکثر افراد به طور متوسط ​​برای یک تا سه سال از بریس کامل استفاده می کنند. برای اطمینان از ثبات نتایج نهایی ممکن است از تثبیت کننده ها استفاده شود.

اگرچه دستگاه های ارتودنسی به طور کلی در راستای راست شدن دندان های کج و اصلاح وضعیت نادرست فک ها بسیار موثر هستند ، اما شخصی که ارتودنسی را انجام می دهد همچنان نقش مهمی در موفقیت این روش درمانی دارد.

دستورالعمل های ارتودنتیست، به خصوص در دوره استفاده از بریس ها، باید بسیار دقیق دنبال شود. با رسیدن به مرحله نهایی، استفاده از ایمپلنت ها طبق دستور پزشک ضروری است. در غیر این صورت خطر از دست دادن مزایای حاصل از پوشیدن دستگاه ارتودنسی وجود دارد.